Nepal - Polska w Indiach - Portal Gov.pl (2023)

Sytuacja wewnętrzna w Nepalu pozostaje napięta. Problemem pozostaje pospolita przestępczość. W całym kraju należy liczyć się z nagłymi wybuchami niepokojów społecznych i zamieszek ulicznych oraz strajkami generalnymi, podczas których dochodzi do starć pomiędzy zwolennikami poszczególnych sił politycznych i które skutecznie paraliżują życie codzienne.

Nepal leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Informacje i porady jak zachować się w razie trzęsienia ziemi są dostępne na poniższej stronie

W związku z brakiem polskiej placówki, możliwość udzielenia bezpośredniej pomocy konsularnej obywatelom polskim może być ograniczona. Zgodnie z prawem UE, obywatele polscy przebywający w państwach trzecich (poza UE), w których nie ma polskiej placówki, uprawnieni są do pomocy dyplomatycznej i konsularnej państw członkowskich UE posiadających w danym kraju placówkę, na takich samych warunkach, na jakich państwa te pomagają swoim obywatelom. W celu nawiązania kontaktu z placówką państwa członkowskiego UE, zachęcamy do korzystania z wyszukiwarki na stronie Komisji Europejskiej.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport TAK
• Paszport tymczasowy NIE
• Dowód osobisty NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Paszport powinien być ważny przez co najmniej kolejne sześć miesięcy i posiadać co najmniej dwie puste strony.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Obywateli RP obejmuje obowiązek wizowy. Wizę można uzyskać w Ambasadzie Nepalu (najbliższa znajduje się w Berlinie) jak również na lotnisku w Katmandu oraz w następujących punktach granicznych: Kakarvitta, Jhapa (Nepal Wschodni); Birgunj, Parsa (Nepal Środkowy); Kodari, Sindhupalchowk (Pogranicze Północne); Belahia, Bhairahawa (Rupan-dehi, Nepal Za-chodni); Jamunaha, Nepal-gunj (Banke, Nepal Środkowo-Zachodni); Mohana, Dhangadhi (Kailali, (Kanchanpur, Daleki Nepal Zachodni); Gadda Chauki, Mahendranagar. W obu przypadkach – ubiegania się o wizę przed przyjazdem w nepalskiej placówce dyplomatycznej oraz ubiegania się o wizę na przejściu granicznym po przyjeździe do Nepalu, konieczne jest wcześniejsze wypełnienie odpowiedniego formularza na stronie internetowej: https://nepaliport.immigration.gov.np/.

W zależności od długości wizy wydawanej on arrival pobierane są następujące opłaty:

15 dni – 30 USD

30 dni – 50 USD

90 dni – 125 USD

Dzieci do 10. roku życia zwolnione są z opłaty za wizę turystyczną.

Osobami które mogą obecnie przekroczyć granicę lądową z Nepalem są obywatele Nepalu, Indii i Bhutanu.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Podróżni planujący wyprawy trekkingowe oprócz wizy, muszą uzyskać specjalne zezwolenie władz nepalskich na pobyt w wyznaczonych obszarach górskich tzw. trekking permit. O wydanie zezwolenia należy ubiegać się za pośrednictwem autoryzowanych agencji trekkingowych. Koszty uzyskania trekking permit różnią się w zależności od wyboru szlaku objętego obowiązkiem uzyskania pozwolenia. Szczegółowe informacje na ten temat oraz lista wymaganych dokumentów znajduje się na stronie Departement of Immigration: https://www.immigration.gov.np/page/about-trekking-permit.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Wymagana jest pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią. Dokument powinien być przygotowany w języku angielskim i poświadczony przez notariusza.

6. Zasady pobytu

W przypadku wypraw górskich należy korzystać z usług licencjonowanych, doświadczonych przewodników i agencji zarejestrowanych przez rząd Nepalu. Znaczne obszary kraju pozostają poza zasięgiem jakiejkolwiek łączności (telefonicznej lub internetowej) i podczas trekkingu należy liczyć się z kilkudniowymi przerwami w możliwościach kontaktu ze światem. Władze Nepalu wprowadziły dla osób pokonujących szlaki górskie system zwany Trekkers’ Information Management System (TIMS). Wszystkie osoby udające się na piesze wycieczki po szlakach górski mają obowiązek zaopatrzenia się w kartę TIMS. Karty te wydawane są przez autoryzowane firmy trekkingowe. Koszt uzyskania karty to ok. 10 USD dla członków wypraw grupowych i ok. 20 USD dla osób indywidualnych. Karty umożliwiają lokalizację jej posiadacza na wypadek zaistnienia takiej potrzeby. Należy się zawsze upewnić, że agencja z której korzystamy zaopatrzyła nas w kartę TIMS. Zawsze warto zostawić rodzinie lub znajomym plan swojej marszruty. Można ją przekazać także Ambasadzie RP w New Delhi lub w języku angielskim do Konsulatu Honorowego RP w Katmandu.

Pomiędzy czerwcem i wrześniem w Nepalu jest pora monsunowa. Obfite opady deszczu mogą prowadzić do osunięć zboczy górskich, do powodzi, zniszczenia lub zablokowania szlaków komunikacji lądowej lub odciąć niektóre regiony od reszty kraju.

Nie ma obowiązku szczepień ochronnych, jednak zalecane jest wcześniejsze zaszczepienie się przeciw żółtaczce typu A i B oraz tężcowi. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzka stacją sanitarno - epidemiologiczną.

Koszty pobytu w szpitalach państwowych są niewielkie, a w prywatnych klinikach wynoszą od 35 do 40 USD za dobę. Celem uniknięcia ew. problemów zdrowotnych należy spożywać wyłącznie napoje z fabrycznie zamkniętych pojemników i unikać żywienia się w lokalach gastronomicznych niskiej kategorii.

Podróżni mogą przywieźć ze sobą dowolne lekarstwa z wyjątkiem środków odurzających, o ile posiadają ważą receptę lekarską i dokumentację medyczną uzasadniającą konieczność posiadania przewożonych leków. Wwożona ilość leków powinna odpowiadać długości pobytu w Nepalu.

Zakazane jest przewożenie produktów leśnych (naturalnych - zawartych lub znalezionych w glebie, rzece i substancjach mineralnych) używanych do celów leczniczych zakupionych w Nepalu do jakiegokolwiek innego kraju drogą powietrzną lub drogową bez zezwolenia Departamentu Leśnictwa. Naruszenie tego zakazu wiąże się z karą pozbawienia wolności na co najmniej miesiąc.

Informacje nt. polskich przepisów dot. przewozu leków znajdziesz na stronieGłównego Inspektoratu Farmaceutycznego.

Oficjalne ograniczenia w swobodzie podróżowania dotyczą rejonów przygranicznych.

W przypadku wypraw górskich należy korzystać z usług licencjonowanych, doświadczonych przewodników i agencji zarejestrowanych przez rząd Nepalu. Znaczne obszary kraju pozostają poza zasięgiem jakiejkolwiek łączności (telefonicznej lub internetowej) i podczas trekkingu należy liczyć się z kilkudniowymi przerwami w możliwościach kontaktu ze światem. Władze Nepalu wprowadziły dla osób pokonujących szlaki górskie system zwany Trekkers’ Information Management System (TIMS). Wszystkie osoby udające się na piesze wycieczki po szlakach górski mają obowiązek zaopatrzenia się w kartę TIMS. Karty te wydawane są przez autoryzowane firmy trekkingowe. Koszt uzyskania karty to ok. 10 USD dla członków wypraw grupowych i ok. 20 USD dla osób indywidualnych. Karty umożliwiają lokalizację jej posiadacza na wypadek zaistnienia takiej potrzeby. Należy się zawsze upewnić, że agencja z której korzystamy zaopatrzyła nas w kartę TIMS. Zawsze warto zostawić rodzinie lub znajomym plan swojej marszruty. Można ją przekazać także Ambasadzie RP w New Delhi lub w języku angielskim do Konsulatu Honorowego RP w Katmandu.

Turyści zmotoryzowani powinni legitymować się międzynarodowym prawem jazdy. Z uwagi na specyfikę lokalnego ruchu drogowego (ruch lewostronny, powszechne nieprzestrzeganie przepisów, fatalny stan dróg) zleca się powstrzymanie od samodzielnego prowadzenia pojazdów. Z uwagi na liczne wypadki drogowe należy unikać podróżowania nocą dalekobieżnymi autobusami.

Walutę można wymieniać w oficjalnych punktach. Mając dowód wymiany można zwrócić rupie nepalskie i odzyskać walutę.

Walutę można wymieniać w oficjalnych punktach. Mając dowód wymiany można zwrócić rupie nepalskie i odzyskać walutę.
Turyści uprawiający wędrówki górskie ponoszą opłaty. Uprawianie turystyki górskiej w niektórych rejonach wymaga wcześniejszej zgody Departamentu Imigracji i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Nepalu.

Pomiędzy czerwcem i wrześniem w Nepalu jest pora monsunowa. Obfite opady deszczu mogą prowadzić do osunięć zboczy górskich, do powodzi, zniszczenia lub zablokowania szlaków komunikacji lądowej lub odciąć niektóre regiony od reszty kraju.

Dniem wolnym od pracy w Nepalu jest sobota. Niedziela jest normalnym dniem pracy.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżującychpublikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.